Czołgi Układu Warszawskiego - kliknij, aby przejść na forum
historycy.org > Wybrane specjalizacje historii > HISTORIA NAUKI I TECHNIKI > Historia techniki wojskowej
Właśnie pisze prace na temat Polskiego uczestnictwa w Układzie Warszawskim i nie pamiętam ile po wojnie wyszło czołgów typu T w które było uzbrojone wojsko Polskie. Błagam pomóżcie ale mi chodzi o te które trafiły do rąk polskich czołgistów przed rokiem 1990
Litera T w nazwie czołgu oznacza właśnie "Typ" ( Тип po rosyjsku) raz za liczbą daje oznaczenie typu czołgu. Jeśli w nazwie (T-34, T-54 itd.) nie ma innych liter ( wyjątki KW-"Kliment Woroszyłow" oraz IS "Iosif Stalin") oznacza to, że typ czołgu nie miał żadnej oficjalnej nazwy innej niż oznaczenie fabryczne.
W Polsce produkowano na licencji kolejno T-34/85, T-54 i T-55 różniące się drobnymi detalami (lampy itp.) od oryginalnych. Niestety nie mam w tej chwili dostępu do danych statystycznych.
------
Namieszałem, więc przepraszam:
"T" może oznaczać "typ", w rzeczywistości jednak pochodzi od słowa "танк" =czołg
Skróty przed liczbą oznaczają:
T (T)-czołg (танк)
ChT (XT) -czołg chemiczny [z miotaczem płomieni] (xимический танк)
SU (CУ) - działo samobieżne (самоходная установка)
PT (ПТ) - czołg pływający (плавающий танк)
Oznaczenia czołgów nieużywanych w LWP pomijam.
W Polsce produkowano na licencji kolejno T-34/85, T-54 i T-55 różniące się drobnymi detalami (lampy itp.) od oryginalnych. Niestety nie mam w tej chwili dostępu do danych statystycznych.
------
Namieszałem, więc przepraszam:
"T" może oznaczać "typ", w rzeczywistości jednak pochodzi od słowa "танк" =czołg
Skróty przed liczbą oznaczają:
T (T)-czołg (танк)
ChT (XT) -czołg chemiczny [z miotaczem płomieni] (xимический танк)
SU (CУ) - działo samobieżne (самоходная установка)
PT (ПТ) - czołg pływający (плавающий танк)
Oznaczenia czołgów nieużywanych w LWP pomijam.
Witam!
O ilości nie wiem za wiele, ale sprawdź na wiki. Co do typów, to produkowano T-34/85, T-54, T-55, T-72. Warto też ująć modernizacje, jak np słynna MERIDA. Ogólnie najliczniej produkowany był
http://pl.wikipedia.org/wiki/T-55
Jest tam też coś o Polsce, sprawdź artykuły o innych i o T-55 AM.
QUOTE(M1A2 Abrams @ 20/12/2009, 11:36)
Właśnie pisze prace na temat Polskiego uczestnictwa w Układzie Warszawskim i nie pamiętam ile po wojnie wyszło czołgów typu T w które było uzbrojone wojsko Polskie. Błagam pomóżcie ale mi chodzi o te które trafiły do rąk polskich czołgistów przed rokiem 1990
O ilości nie wiem za wiele, ale sprawdź na wiki. Co do typów, to produkowano T-34/85, T-54, T-55, T-72. Warto też ująć modernizacje, jak np słynna MERIDA. Ogólnie najliczniej produkowany był
http://pl.wikipedia.org/wiki/T-55
Jest tam też coś o Polsce, sprawdź artykuły o innych i o T-55 AM.
LWP używało również lekkich czołgów pływających PT-76, wyłącznie importowanych z ZSRR
http://pl.wikipedia.org/wiki/PT-76
http://pl.wikipedia.org/wiki/PT-76
dzięki za wszystko lecz mam pytanie jak to było z działami samobierznymi SU
QUOTE(M1A2 Abrams @ 20/12/2009, 22:30)
dzięki za wszystko lecz mam pytanie jak to było z działami samobierznymi SU
Chodzi ci tylko o "serię" SU czy też o późniejsze działa, jak np Goździk? Jeżeli o SU, to używano SU-57, SU-76, SU-85, SU-100, ISU-122 oraz ISU-152. Co do później używanego sprzętu-poza Goździkiem-nie wiem, poszperaj sobie.
Witam
W niewielkiej ilości były używane ASU-85 w LWP (około 30-50 sztuk).
W niewielkiej ilości były używane ASU-85 w LWP (około 30-50 sztuk).
Wielkie dzięki
W wojskach operacyjnych na 1.01.66 w meldunku o stanie bojowym podano podano min: 1258 T-54A, 128 T-55, 68 PT-76 i 738 T-34/85.
W styczniu 1988 mieliśmy 1295 nieatomowych T-55U i M T-54A, 1517 atomowych T-55A. W liczbie tej ukryte są czołgi dowódcze (literka D przy typie). Do stycznia w T-72 wyposażono 5 pczś przeformowując je na wzór (batalionowy zamiast kompanijnego). Można zatem przyjąć że w szkolnictwie i jednostkach liniowych było ok 500 czołgów tego typu. O 1988 rusza program Merida czyli wyposażenie w SKO Merida, oraz dopancerzenie itd T-55A. Pułki w nie wyposażane również były przeformowywane na batalionowe.
Kwestia atomowości. Od 1955 wojska UW przygotowywały się do wojny w środowisku atomowego pola walki. (kiedy obie strony zakładały natychmiastowe użycie broni A. W ZSRR pierwsi na świecie w OKB Niżnym Tagile skonstruowano na bazie T-54A czołg odporny na wszelkie promieniowania (osłona antyradiacyjna, automatyczny układ samo uszczelniania kadłuba oraz nowoczesne układy filtrujące). Tym czołgiem był produkowany od 1957 roku T-55. NATO dopiero wiele lat później zastosowało podobne układy w swych czołgach. Czołgiści musieli jeździć w odzieży ochronnej co nie było wygodne w warunkach służby w czołgu. Po za tym czołg taki wymagał odkażenia w środku. Czołg z układami ochronnymi ABC tak jak T-55 wymagał tylko czyszczenia skażonych powierzchni zewnętrznych.
Polska rozpoczęła produkcje tych czołgów od 1965. Niestety starsze T-54A nie mogły być ze względów konstrukcyjnych wyposażone w osłonę antyradiacyjną więc poprzestano na doprowadzeniu innych elementów do standartu T-55.
W 1985 operacyjnych T-34/85 było 412 szt.
W 1965 podczas ćwiczenia Burza Październikowa w Erfurcie w NRD w skład 6 PDPD włączono das z 7 GW DPD. Były to ASU-85 Radzieckich żołnierzy poprzebierano w polskie mundury, a na pancerzach wymalowano szachownice. Po manewrach działa pozostały w dywizji. Było ich 25 szt (4 baterie po 6 szt). Dyon rozwiązano w 1975 a działa przekazano do muzeów.
W 1985 czołgów PT-76 było 112
W ramach 100 mln $ pożyczki z 1947 roku na pocz lat 50-tych do kraju sprowadziliśmy w 1951/1952 291 T34/85, 113 IS2, 23 Su-100, 150 ISU-122,75 ISU-152, 169 Su-76, 55 BA-64 i 6 BTR152. Sprzęt ten umożliwił nam wymianę sprzętu zużytego z czasów wojny na w miarę nowy. Stary sprzęt przerabiano na pomocniczy np IS-T lub T-34T wozy ARV (pogotowia technicznego) W tym samym czasie wyprodukowano w Polsce 10 T-34/85. W 1953 import objął tylko 53 SU-76 wyprodukowano natomiast 310 T-34/85. W 1954 sprowadzono 40 IS-2 oraz 97 ISU-122 i wyprodukowano 370 T-34/85. W 1955 sprowadzono 140 BTR-152 60 BTR-40 1 T-54A w celach instruktarzowych i wyprodukowano rekordową liczbę czołgów dla WP 430 szt. T-34?85.
Jeśli chodzi więc o rodzinę ciężki SU to sprowadzono 322 średnich 23 średnich, a lekkich 222. Pod koniec lat 50-tych sprowadzono z ZSRR 40 szt ZSU-57-2. Tak mała partia wynika z niskich oceny tego wyrobu (odnosi się to do układu obrotu wieżą i braku układu naprowadzania). Dopiero wprowadzany pod koniec lat -60 tych do WP ZSU-23-4 spełnił nasze oczekiwania.
W 1974 sprowadzono do Polski pierwsze 2S1 które światową premierę miały na defiladzie 22 lipca w Warszawie (z stąd NATO określało ten typ M1974). Szum wokół tego wzoru był tak wielki jakby WP wprowadzała je masowo. Niestety nasze władze przeliczały każdy rubelek transferowy. Sprowadziliśmy tylko 18 szt i część poszły do szkolnictwa a część do eksperymentalnego dyonu (przeformowanego w baterie) Skoro Produkowaliśmy w HSW MT-LB to mogliśmy otrzymać licencje na 2S1.(wydział artyleryjski wtedy miał wolne moce przerobowe). Jednak trudności z opanowaniem dokumentacji, budowa nowych linii technologicznych i wreszcie kryzys gospodarczy państwa sprawił że te samobieżne haubico-armaty zaczęto masowo wdrażać po Stanie Wojennym (ok 1983 roku). Zastępowały one stare M-30 z 1938 roku! Ogółem WP przejęło ok 550 szt.
Zamiast 2S3 wybraliśmy czeską DANĘ którą uznaliśmy za lepszą (automat ładowniczy, kołowa platfroma kombatybilna z RM70 i innym ciężkimi terenowymi samochodami Tatry). Zakupiliśmy w latach 1983-88 111 szt.
W styczniu 1988 mieliśmy 1295 nieatomowych T-55U i M T-54A, 1517 atomowych T-55A. W liczbie tej ukryte są czołgi dowódcze (literka D przy typie). Do stycznia w T-72 wyposażono 5 pczś przeformowując je na wzór (batalionowy zamiast kompanijnego). Można zatem przyjąć że w szkolnictwie i jednostkach liniowych było ok 500 czołgów tego typu. O 1988 rusza program Merida czyli wyposażenie w SKO Merida, oraz dopancerzenie itd T-55A. Pułki w nie wyposażane również były przeformowywane na batalionowe.
Kwestia atomowości. Od 1955 wojska UW przygotowywały się do wojny w środowisku atomowego pola walki. (kiedy obie strony zakładały natychmiastowe użycie broni A. W ZSRR pierwsi na świecie w OKB Niżnym Tagile skonstruowano na bazie T-54A czołg odporny na wszelkie promieniowania (osłona antyradiacyjna, automatyczny układ samo uszczelniania kadłuba oraz nowoczesne układy filtrujące). Tym czołgiem był produkowany od 1957 roku T-55. NATO dopiero wiele lat później zastosowało podobne układy w swych czołgach. Czołgiści musieli jeździć w odzieży ochronnej co nie było wygodne w warunkach służby w czołgu. Po za tym czołg taki wymagał odkażenia w środku. Czołg z układami ochronnymi ABC tak jak T-55 wymagał tylko czyszczenia skażonych powierzchni zewnętrznych.
Polska rozpoczęła produkcje tych czołgów od 1965. Niestety starsze T-54A nie mogły być ze względów konstrukcyjnych wyposażone w osłonę antyradiacyjną więc poprzestano na doprowadzeniu innych elementów do standartu T-55.
W 1985 operacyjnych T-34/85 było 412 szt.
W 1965 podczas ćwiczenia Burza Październikowa w Erfurcie w NRD w skład 6 PDPD włączono das z 7 GW DPD. Były to ASU-85 Radzieckich żołnierzy poprzebierano w polskie mundury, a na pancerzach wymalowano szachownice. Po manewrach działa pozostały w dywizji. Było ich 25 szt (4 baterie po 6 szt). Dyon rozwiązano w 1975 a działa przekazano do muzeów.
W 1985 czołgów PT-76 było 112
W ramach 100 mln $ pożyczki z 1947 roku na pocz lat 50-tych do kraju sprowadziliśmy w 1951/1952 291 T34/85, 113 IS2, 23 Su-100, 150 ISU-122,75 ISU-152, 169 Su-76, 55 BA-64 i 6 BTR152. Sprzęt ten umożliwił nam wymianę sprzętu zużytego z czasów wojny na w miarę nowy. Stary sprzęt przerabiano na pomocniczy np IS-T lub T-34T wozy ARV (pogotowia technicznego) W tym samym czasie wyprodukowano w Polsce 10 T-34/85. W 1953 import objął tylko 53 SU-76 wyprodukowano natomiast 310 T-34/85. W 1954 sprowadzono 40 IS-2 oraz 97 ISU-122 i wyprodukowano 370 T-34/85. W 1955 sprowadzono 140 BTR-152 60 BTR-40 1 T-54A w celach instruktarzowych i wyprodukowano rekordową liczbę czołgów dla WP 430 szt. T-34?85.
Jeśli chodzi więc o rodzinę ciężki SU to sprowadzono 322 średnich 23 średnich, a lekkich 222. Pod koniec lat 50-tych sprowadzono z ZSRR 40 szt ZSU-57-2. Tak mała partia wynika z niskich oceny tego wyrobu (odnosi się to do układu obrotu wieżą i braku układu naprowadzania). Dopiero wprowadzany pod koniec lat -60 tych do WP ZSU-23-4 spełnił nasze oczekiwania.
W 1974 sprowadzono do Polski pierwsze 2S1 które światową premierę miały na defiladzie 22 lipca w Warszawie (z stąd NATO określało ten typ M1974). Szum wokół tego wzoru był tak wielki jakby WP wprowadzała je masowo. Niestety nasze władze przeliczały każdy rubelek transferowy. Sprowadziliśmy tylko 18 szt i część poszły do szkolnictwa a część do eksperymentalnego dyonu (przeformowanego w baterie) Skoro Produkowaliśmy w HSW MT-LB to mogliśmy otrzymać licencje na 2S1.(wydział artyleryjski wtedy miał wolne moce przerobowe). Jednak trudności z opanowaniem dokumentacji, budowa nowych linii technologicznych i wreszcie kryzys gospodarczy państwa sprawił że te samobieżne haubico-armaty zaczęto masowo wdrażać po Stanie Wojennym (ok 1983 roku). Zastępowały one stare M-30 z 1938 roku! Ogółem WP przejęło ok 550 szt.
Zamiast 2S3 wybraliśmy czeską DANĘ którą uznaliśmy za lepszą (automat ładowniczy, kołowa platfroma kombatybilna z RM70 i innym ciężkimi terenowymi samochodami Tatry). Zakupiliśmy w latach 1983-88 111 szt.
QUOTE("orkan")
W styczniu 1988 mieliśmy 1295 nieatomowych T-55U i M T-54A
Czy T-55U (czyli przebudowywane T-54A) były rzeczywiście "nieatomowe"? Gdzieś wpadło mi w oko (nie wiem, czy nie na forum Bezpieczeństwo), ze modernizacja do standardu T-55U oznaczała właśnie pełne dostosowane do warunków atomowego pola walki - na pewno montaż centralnego układu filtrowentylacji (nadciśnienei w środku, filtry na wszystkich czerpniach powietrza) ale też i wyposażenie w okładzinę antyradiacyjną.
No ja się spotkałem z stwierdzeniem płk prof dr hab Jerzego Kajetanowicza że U jak i M a więc T-54 przerobione na T-55 nie miały powłoki antyradiacyjnej. Więc może pył radiacyjny by się nie dostał (układy z T-55) ale nie mieli ochrony przed szkodliwym promieniowaniem na poziomie T-55. Nawet planowy standard US i MS tego nie przewidywał. Wnioskuje więc że musiała być tam jakaś przyczyna konstrukcyjna. Tą powłokę dokładnie widać na You Tube w 4 czy piątym odcinku Броня россии (Bronya ROSSIY ). Tam omawiają T-55.
Acha. Jako że płk Kajetanowicz to spec od (l)WP, przeto wypada mu wierzyć.
Cofam wypowiedziane słowa które pisałem z głowy bez weryfikacji.
Pan płk na innym forum oczywiście pisał o komplementacji US i UM czyli wzmocnienie T-55U i T-55M o niektóre elementy T-55AM Merida.
Aby uporządkować ten galimatias podam cytat z forum Bezpieczeństwo Serwis-Militarny w temacie Wyposażanie pułków WP w czołgi T-72 i T-55AM:
3. T-54 w literaturze popularnej wspomina się o zakupach tego czołgu bez podania wersji sugerując, że chodzi o model podstawowy bezpośrednio poprzedzający wersję T-54A (tzw. wzór 1951 bez stabilizacji armaty). Jednak prawdopodobnie chodzi tu o czołg T-54A z pierwszych serii, różniący się od późniejszych np. brak możliwości pokonywania przeszkód wodnych po dnie.
4. T-54A model produkowany na licencji, do 1964 r. wersja nieprzystosowana do pokonywania przeszkód wodnych po dnie, do 1969 nowsza wersja.
5. T-54AM, AM1, AM2 modernizacje wozu zbliżające go do standardu T-55, modernizacje prowadzone w latach 1968 – 1973.
6. T-55U zmodernizowane wozy T-54AM, AM1, AM2 do standardu T-55A bez wykładziny antyradiacyjnej, modernizację rozpoczęto około 1974 r.
7. T-55 model podstawowy kupowany w ZSRR i produkowany na licencji,
8. T-55M zmodernizowane czołgi T-55 do standardu T-55A bez wykładziny antyradiacyjnej, modernizacje rozpoczęto około 1974 r.
9. T-55A wersja produkowana na licencji (w ZSRR kupiono wyłącznie egzemplarze testowe). W trakcie produkcji wprowadzono model z wykładziną antyradiacyjną oznaczany nadal jako T-55A,
10. T-55AD licencyjny model czołgu dowódczego,
11. T-55AD1 i T-55AD2 własne opracowanie czołgów dowódczych,
12. T-55AM zmodernizowane czołgi T-55A z SKO „Merida” (modernizowano wyłącznie modele T-55A posiadające wykładzinę antyradiacyjną),
13. T-55ADM1 i T-55ADM2 zmodernizowane czołgi dowódcze,
14. T-55AMS zmodernizowane czołgi w wersji saperskiej (tzw. torującej z trałem wykopowym i ładunkami wydłużonymi). Około 1980 r. rozpoczęto przystosowywanie pewnej ilości czołgów T-55U, M, A do montowania ładunków wydłużonych (czołg saperski) ale nie spotkałem nigdzie w literaturze specjalnego oznaczenia tych wersji.
Za panem Witoldem Muszyńskim.
Dodał on też taki wyciąg;
Jerzy Szkoda
„Zabezpieczenie techniczne wojsk w zakresie służby czołgowo-samochodowej”
WAT wewn. 1430/84
Uruchomienie seryjnej produkcji (modernizacji) krajowej:
T-34-85 - 1953 r.
T-34-85M2 (M) - 1962 r.
T-54A - 1958 r.
T-54AM - 1962 r.
T-54AM1 - 1966 r.
T-55U(AM2) - 1972 r.
T-55 - 1964 r.
T-55A(D) - 1967 r.
T-55M - 1975 r.
T-72 - 1982 r.
Pan płk na innym forum oczywiście pisał o komplementacji US i UM czyli wzmocnienie T-55U i T-55M o niektóre elementy T-55AM Merida.
Aby uporządkować ten galimatias podam cytat z forum Bezpieczeństwo Serwis-Militarny w temacie Wyposażanie pułków WP w czołgi T-72 i T-55AM:
3. T-54 w literaturze popularnej wspomina się o zakupach tego czołgu bez podania wersji sugerując, że chodzi o model podstawowy bezpośrednio poprzedzający wersję T-54A (tzw. wzór 1951 bez stabilizacji armaty). Jednak prawdopodobnie chodzi tu o czołg T-54A z pierwszych serii, różniący się od późniejszych np. brak możliwości pokonywania przeszkód wodnych po dnie.
4. T-54A model produkowany na licencji, do 1964 r. wersja nieprzystosowana do pokonywania przeszkód wodnych po dnie, do 1969 nowsza wersja.
5. T-54AM, AM1, AM2 modernizacje wozu zbliżające go do standardu T-55, modernizacje prowadzone w latach 1968 – 1973.
6. T-55U zmodernizowane wozy T-54AM, AM1, AM2 do standardu T-55A bez wykładziny antyradiacyjnej, modernizację rozpoczęto około 1974 r.
7. T-55 model podstawowy kupowany w ZSRR i produkowany na licencji,
8. T-55M zmodernizowane czołgi T-55 do standardu T-55A bez wykładziny antyradiacyjnej, modernizacje rozpoczęto około 1974 r.
9. T-55A wersja produkowana na licencji (w ZSRR kupiono wyłącznie egzemplarze testowe). W trakcie produkcji wprowadzono model z wykładziną antyradiacyjną oznaczany nadal jako T-55A,
10. T-55AD licencyjny model czołgu dowódczego,
11. T-55AD1 i T-55AD2 własne opracowanie czołgów dowódczych,
12. T-55AM zmodernizowane czołgi T-55A z SKO „Merida” (modernizowano wyłącznie modele T-55A posiadające wykładzinę antyradiacyjną),
13. T-55ADM1 i T-55ADM2 zmodernizowane czołgi dowódcze,
14. T-55AMS zmodernizowane czołgi w wersji saperskiej (tzw. torującej z trałem wykopowym i ładunkami wydłużonymi). Około 1980 r. rozpoczęto przystosowywanie pewnej ilości czołgów T-55U, M, A do montowania ładunków wydłużonych (czołg saperski) ale nie spotkałem nigdzie w literaturze specjalnego oznaczenia tych wersji.
Za panem Witoldem Muszyńskim.
Dodał on też taki wyciąg;
Jerzy Szkoda
„Zabezpieczenie techniczne wojsk w zakresie służby czołgowo-samochodowej”
WAT wewn. 1430/84
Uruchomienie seryjnej produkcji (modernizacji) krajowej:
T-34-85 - 1953 r.
T-34-85M2 (M) - 1962 r.
T-54A - 1958 r.
T-54AM - 1962 r.
T-54AM1 - 1966 r.
T-55U(AM2) - 1972 r.
T-55 - 1964 r.
T-55A(D) - 1967 r.
T-55M - 1975 r.
T-72 - 1982 r.
To jest wersja pozbawiona grafik. Jeżeli chcesz przejść do głównego forum kliknij tutaj.